Stichting Munkacs praat bij:

Acties

De afgelopen weken hebben we het weer druk gehad met activiteiten. De eieractie en de koningsdag. Op 20 april leken we de eieractie af te sluiten. Maar niets was minder waar, Want naast de verkoop in Hoogkerk, zijn er ook een aantal grootverbruikers die grote hoeveelheden afnamen rond Pasen. De vraag werd zo groot dat de leverancier even een stop moest inlassen, omdat hij aan zijn eigen levering aan de fabriek niet kon voldoen. Die actie is vorige week beëindigd.

In totaal werden er 24444(!) eieren verkocht. Een enorm aantal. We danken de familie Wijnalda voor hun inzet, samen met Klaas Cruiming, die het transport verzorgde. Wanneer we terug kijken naar alle jaren van deze actie, dan zouden we alleen al dáárover een boek kunnen schrijven.

Intussen hebben we op Koningsdag in Zuidhorn op de markt gestaan. Met eieren, honing en de creaties van de Fleurige Naaister. Dat laatste trok erg veel bekijks en we zijn dan ook blij dat Munkacs daarmee wordt gesponsord.

Het heeft ons een mooi bedrag opgeleverd, waarmee de Roma deze zomer het kinderkamp voor de/hun kinderen weer zouden kunnen realiseren. En dáár doen we het voor. Licht brengen in de levens van deze kinderen.

Licht brengen. Wanneer we 20 jaar terug kijken is het Licht al behoorlijk toegenomen. Maar het wordt overschaduwd door de oorlog. Er komt geen einde aan de stoet van slachtoffers. Dat drukt terneer. De toekomst is onzeker. Hoe moet het nu verder? Een vraag die voor velen onbeantwoord blijft.

Ondanks de oorlog zien de Roma toch kans om het kinderkamp te blijven organiseren. Met financiële hulp van de Stichting en andere betrokken organisaties. En we hebben al een deel kunnen bijdragen, maar toereikend is het nog niet.

Het kamp biedt een intensief programma op fysiek en geestelijk terrein. Voor veel van hun kinderen geeft het een positieve impuls. Ze doen er toe en mogen er zijn. Dat is niet iets dat ze met de paplepel ingegoten kregen, al vindt daarin ook verbetering plaats.

Met Robika gaat het redelijk goed, na de schrik over loslating van het hoornvlies, afgelopen februari. Wel is het nog steeds een zorg dat de medicatie niet in Oekraïne te krijgen is en hij dus afhankelijk is van de medicijnen in Nederland.

Rondom 14 juli gaat hij weer naar het UMCG in Groningen, om te kijken hoe de ontwikkeling is. Het mag niet weer gebeuren dat Robika last krijgt en dan halsoverkop op het vliegtuig naar Nederland moet.